บ้านไม่จำเป็นต้องใหญโต โออ่าอะไร แค่มีคนที่เรารัก มีความหลัง มีความผูกพันธ์ แค่นี้ก็เติมเต็มมากพอแล้ว ไม่ว่าที่ผ่านมาเราจะเจออะไรที่หนักหนา แค่ใหน การที่ได้กลับบ้าน กลับไปสู่อ้อมอกอุ่นของคนที่คุ้นเคย ทำให้เราสบายใจมากขึ้น มีพลังที่จะกลับมาต่อสู้กับชีวิตประจำวันมากขึ้น… ขอสวนกระแสที่ว่า ถ้าเราเหนื่อยล้า...ให้เดินเข้าป่า มาเป็น ถ้าเราเหนื่อยล้า กลับบ้านมาดีกว่าเนอะ คริ คริ
เมื่อก่อนจำได้ว่า เคยมีความรู้สึกที่เบื่อบ้านมาก อยากจะไปให้ไกลเท่าที่จะไกลได้ เป็นความรู้สึกของเด็กวัยรุ่นคนหนึ่งที่อยากสัมผัสกับโลกกว้าง โหยหาความอิสระ โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าเมื่อก้าวออกไปนั้นจะเจอกับอะไรบ้าง เพราะโลกมันกว้างอะเนอะ เพราะเมื่อวันหนึ่ง วันที่เราได้ก้าวออกมา หลายสิ่งหลายอย่างมันก็ไม่เหมือนอย่างที่คิดไว้อะนะ ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ มันก็ไม่ได้ดีไปทุกอย่างมันมีทั้งดีและไม่ดี ได้เรียนรู้การใช้ชีวิตคนเดียว ทำให้ติดนิสัย โลกส่วนตัวสูง ชีวิตเรามันอิสระนะ ได้ทำในสิ่งที่ชอบ การที่อยู่ได้ด้วยตัวเองมันก็ดีนะ แต่การอยู่ได้ด้วยตัวเอง บางมันทำให้เราโดดเดี่ยว
แต่วันนี้เรากลับมาที่เดิมแล้วนะ หลายสิ่งหลายอย่างเปลียนไปจากเดิมมาก แต่บ้านก็คือบ้าน คือที่ที่เราอบอุ่นที่สุด มีความสุขที่สุด ปลอดภัยที่สุด มันคือความสุขที่เราไม่สามารถซื้อจากที่ไหนได้เลย
หากใครที่ไม่ค่อยได้กลับบ้านมาเป็นเวลาที่นานมากแล้ว ลองหาโอกาสกลับบ้าน อย่ามัวอ้างว่าไม่มีเวลา อย่ามัวอ้างว่าไม่ว่าง หรือใครที่มีเรืองเครียดคิดไม่ตก อย่าลืมนะค่ะ นอกจากการที่ออกไปเทียวทริปตามสถานที่ท่องเทียวแล้ว ยังมีอีกที่ ที่คุณจะหาความสบายใจได้ กลับบ้านเถอะค่ะ กลับสู่จุดเดิม.... #ไม่มีที่ไหนสุขใจเท่าบ้านเรา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น